smak

zondag masteldag
dit is alleszins het geval in het uz.
een culinair gegeven waar sommigen reikhalzend naar uitkijken
en bij mij zou dit niet anders zijn
ware het niet dat ik me vandaag niet helemaal mastel-minded voel

de vermoeidheid raakt me in elk deel in mijn lichaam
ook mijn eetlust komt in het gedrag
niet zo vreemd als je mijn privécollectie baxters samentelt.
er blijft gewoon niet veel plaats meer over voor energie en voeding.

de dwingende keuze om in dromenland mijn tijd door te brengen
valt me eigenlijk nog niet zo zwaar,
een leuke uitstap uit mijn hospitel,
even mijn ijsbeesten een bezoekje brengen op het strand,
bloemen plukken voor mama,
zwaaien naar papa
en een kusje voor sam
SMAK!

zee

deze week een bezoekje gebracht aan ons aller geliefde belgische kust,
en meer bepaald aan oostende, koningin der badsteden.
zachte lentebries op mijn snoet,
garnaaltje gegeten,
zand tussen mijn vingers gevoeld,
mijn teenafdrukken diep in het strand achtergelaten,
het koude zeewater over mijn hielen laten glijden,
kortom een deugddoend dagje
waardoor mijn energievat weer even opgevuld werd,
en ik kan je nu zeggen dat dit niet overbodig was.

ik heb al mijn energie kunnen gebruiken om mijn eerste dag in het hospitel door te komen.
mijn agenda in een notendop:
- plakker van katheter vervangen
- koorts meten
- bloed aftappen
- beenmergpunctie
- echocardio
- ruggemergpunctie
- opstart derde chemokuur
- 12 uur slapen

tijdens dit alles zat ik
met mijn hoofd op het strand,
met mijn tenen in het zand,
met mijn mama aan mijn hand,
met mijn papa aan de overkant,
met mijn broertje in zijn ledikant,

ook al doen ze hier soms ambetant,
in mijn dromen blijft het plezant!

belgië

België is toch een goed land om in te wonen,
lekker eten,
vriendelijke mensen,
onderwijs op hoog niveau,
een uitgewerkt sociale zekerheid,
en wat vandaag vooral belangrijk is: wisselvallig weer.
schone daagjes duren niet lang in belgië.

ik ben ervan overtuigd dat veel mensen mijn mening niet delen,
maar ik ben blij dat vandaag de zon niet meer schijnt,
zowel buiten als binnen.
de temperatuur van buiten komt binnen,
blijft binnen,
en verwarmt ook mijn binnenkant
zodat ik niet naar buiten kan.

maar dat is dus nu voorbij.
zowel buiten als binnen is het koeler,
en ik mag vandaag naar huis
en dat maakt me buitengewoon blij van binnen.

eind april check ik sowieso terug in,
part three.

toeter

another day in paradise..
(al slaat dat laatste enkel op het tropisch karakter van mijn verblijf)
en dit is er waarschijnlijk weer eentje die in het boek der grote gebeurtenissen geen apart hoofdstuk zal krijgen.
same old stuff dus eigenlijk.
samengevat komt het altijd hier op neer:
te warm = hier blijven
afgekoeld = vertrekken

gisteren is mijn temperatuur blijven hangen tussen 37 en 38 graden celsius.
vannacht offensief ingezet.
deze ochtend waren de vooruitzichten zeer positief.
maar ik voel het kwik reeds stijgen
en ik vrees dat mijn winterbeesten niet op hun lauweren kunnen rusten.
integendeel, overuren zullen ze kloppen (net zoals de vriendelijke witte jassen hier).
mijn broer zal voor hen supporteren, met vlaggen, spandoeken en wimpels
en zo'n grote toeter:
peuuut!

broertje

dag allemaal,

hier ben ik weer even.
dit berichtje is een teken dat ik toch weer in mijn hospitel ben ingecheckt.
heb ondertussen kunnen genieten van acht heerlijke dagen thuis.
en thuis is nu: samen met vier.

toch even wennen zo'n klein babytje.
ik was al vergeten dat ik zelf nog zo klein ben geweest.
het is toch allemaal moeilijk te geloven, een klein mensje als sam.
en om me van zijn echtheid te vergewissen, doe ik af en toe een controle.
gewoon even aanporren ... komt er geluid uit, dan ben ik weer even gerust.

en nu dus even terug in uz.
mijn dromen over pinguïns en ijsberen hebben hun nut acht dagen en nachten bewezen.
de zomerse temperaturen van de laatste dagen hebben mijn winterdieren echter even afgeschrikt.
maar net zoals ik zullen ze vechten.
zomer, lente, winter en herfst.
en daar zal zo'n derderangs-wannebe-zonnetje niet veel aan kunnen doen.

sam

omdat een beeld meer zegt dan duizend woorden

(en ook omdat papa niet veel tijd heeft..)

zie hier mijn broer sam

één ster

een beenmergpunctie, een echocardio, een NMR-scan, twee nieuwe katheterverbanden en algehele verdoving.
ik ben hier nog maar 24 uur en ik heb al meer op mijn CV dan andere mensen op heel hun leven bij elkaar zouden kunnen sparen.
de resultaten hiervan zijn allemaal goed dus ik ben ook blij.

het was nochtans niet gemakkelijk om onze zes-sterrenvakantie thuis opnieuw te moeten inruilen voor hotel hospitaal (hospitel).
zeker niet als ik moest ondervinden dat mijn suite reeds was ingenomen en dat ik nu genoegen moest nemen met één ster.
dada frigo en microgolf.
hello claustro.

maar... de resultaten zijn goed dus ik ben blij.

mijn verblijf hier is echter van korte duur. waarschijnlijk zal ik vrijdag opnieuw mogen genieten van ruimte en gezelligheid.
zolang de resultaten maar even blij blijven.