maandag 16 april 2007

toeter

another day in paradise..
(al slaat dat laatste enkel op het tropisch karakter van mijn verblijf)
en dit is er waarschijnlijk weer eentje die in het boek der grote gebeurtenissen geen apart hoofdstuk zal krijgen.
same old stuff dus eigenlijk.
samengevat komt het altijd hier op neer:
te warm = hier blijven
afgekoeld = vertrekken

gisteren is mijn temperatuur blijven hangen tussen 37 en 38 graden celsius.
vannacht offensief ingezet.
deze ochtend waren de vooruitzichten zeer positief.
maar ik voel het kwik reeds stijgen
en ik vrees dat mijn winterbeesten niet op hun lauweren kunnen rusten.
integendeel, overuren zullen ze kloppen (net zoals de vriendelijke witte jassen hier).
mijn broer zal voor hen supporteren, met vlaggen, spandoeken en wimpels
en zo'n grote toeter:
peuuut!

10 opmerkingen:

Anoniem zei

Lieve, grote, sterke Lore,

Vanuit mijn wiegje zit ik ook heel hard te duimen voor jou! Als mama en papa denken dat ik rustig lig te slapen gaat een groot deel van mijn energie in het kruisen van teentjes en vingertjes voor jou!
Ik ben zeker dat het zal helpen en dat je snel terug dicht bij
mama en Sam kan zijn!

Keep it up,
je neefje Arthur

Anoniem zei

En wij supporteren zeker mee met toeters en bellen, dat je vlug terug naar huis kunt!!
Dikkekus van omi en opa, ook aan kleine Sam die al zo flink supportert voor zijn grote zus!!

chris smet zei

Dag Loreke,
Wat sta je mooi op de foto met broertje en mama. Zie maar dat je opnieuw vlug naar huis kan en mag, daar is het immers toch veel plezanter dan in het hospitel met al die witte mensen. Wij blijven alvast duimen hoor.
Lieve groetjes aan mama en papa en broer Sam.
Trees en Chris

Anoniem zei

Dag Lore,

Zeg aan die beestjes dat ze voor overuren recuup mogen nemen.

Mooie foto, zoals jij naar je broertje kijkt. Zo trots. Laat hem maar zien hoe sterk zijn grote zus is. Hopelijk mag je gauw terug naar huis.

Groetjes,

Joel, Katrien, Mare en Cato

Anoniem zei

Tof!

de blog is terug aan...! dat is plezant,
want met je weekje thuis...
je wordt er al snel aan gewend he?!

en het is NOG plezanter nu, want nu volgen we de verhalen van 2 schatjes op,
grote zus en kleine broer...!

geef er een lap op,
laat het kwik maar zakken...

wij duimen voor je

zoen,

veerle en jeroen

Anoniem zei

Wat zie ik daar: een lieve kleine princes en een kleine mooie prins.En de mama voelt zich de "koningin " te rijk.

Wel lieve Lore , je broertje zal vast en zeker met jou ten strijde gaan ( als hij zo niet ingepakt blijft zitten natuurlijk ) of mogen mama en papa niet weten welke duimpjes en attributen hij allemaal wil gebruiken!

wij duimen hier alvast mee en hopen dat je vlug thuis kan genieten van je broertje.
dikke knuffel
tante paula, nonkel freddy, karel en wouter

Anoniem zei

Hallo,

Even piepen naar jouw dagboek...even een " oei " -gevoel...opnieuw in het ziekenhuis ! MAAR...wel een mooie foto die zoveel warmte uitstraalt.
Hoe dan ook wij supporteren nog steeds mee zodat je vlug opnieuw kan genieten van jouw plekje thuis bij mama, papa en broertje Sam.
Lieve " koude " groeten tijdens het warme lente-weertje buiten.
Liefs,
Evelien, Claude, Lennert en Corneel

Anoniem zei

Hey Loreke,

Zelfs de weergoden zijn je gunstig gezind en doen de temperatuur vandaag (dinsdag) zo'n graad of 10 dalen. Zo werpen zij zich ook mee in de strijd jou zo vlug mogelijk weer thuis te krijgen bij jouw allerliefste mama, papa en broertje.
Dikke zoen en knuffel van tante Mich,nonkel Jan, Simon & Eva.

Anoniem zei

Hoi Lore,
Wat een mooie foto van jou, Sam en je Mama.
Je kan er van opaan dat Anneleen, Augustin en ik samen met je broer Sam en al de anderen mee duimen op verdere daling van de temperatuur, zodat je vlug weer naar huis kan.
Groetjes ook aan de Mama en de Papa

Mieke(van het lab)

Anoniem zei

Dag Loreke,

Wat een dubbel gevoel: langs de ene kant blij dat je weer on-line bent en we je terug van dichtbij kunnen volgen en bewonderen; langs de andere kant iets minder blij dat je nu niet meer lekker thuis kunt zijn... maar ondertussen weet je wel al dat al die witte jassen je niet zo maar komen lastig vallen, maar je de nodige attributen geven om de bad bugs te bevechten is het niet?!
Dus flinke meid, hou je sterk en keep up the fight... en als je weer sterk genoeg bent, dan willen wij heel graag jou eens in levende lijve, alsook je kleine broer eens komen bewonderen... maar we gaan uiteraard eerst eens toestemming vragen aan je mama en je papa, vaneigens dadde!

Dikke knuffel van
Chantal, Tom, Wout, Tine & Febe
P.S.: ons Febe deelt heel wat interesses van jou - hebben we uit je profiel afgeleid - dus jullie zullen wel wat gespreksstof hebben, denk ik (bumbalu het circus komt eraan, bumbali, enz...)